Strona główna » Archiwum aktualności » 25 lecie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego
data dodania: 2011-05-24 12:58:11
W dolnym holu kina Polonez można podziwiać wystawę pod tytułem: „25 lecie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego”.
W 1986 roku na terenach Puszczy Bolimowskiej i Bolimowsko-Radziejowickiego Obszaru Chronionego Krajobrazu utworzono, liczący dziś 23 130 ha Bolimowski Park Krajobrazowy. Poza licznymi walorami – przyrodniczymi, krajobrazowymi, historycznymi, kulturowymi, dydaktycznymi i rekreacyjnymi, jego atutem jest łatwa dostępność komunikacyjna oraz doskonałe położenie między największymi aglomeracjami w kraju: warszawską i łódzką.
Na równinnych i suchych terenach Parku bogactwo przyrodnicze koncentruje się wokół wody. Znaczenie pierwszorzędne ma tu dolina Rawki, która niemal w całości zachowała swój naturalny charakter. Rzeka Rawka płynie szybko, niesie dużo wody, często zmienia koryto, odcinając liczne starorzecza i fantastycznie meandrując. Żyje w niej około 25 gatunków ryb. Obok popularnej płoci, klenia, szczupaka, miętusa, uklei, leszcza i brzany można spotkać w niej głowacza białopłetwego i strzeblę potokową – gatunki bardzo rzadkie, występujące w górskich strumieniach oraz wprowadzonego w 1989 roku pstrąga potokowego.
Dolina Rawki o wyraźnych zboczach, to oś Parku. Wypełniają ją rozległe, bogate łąki i pastwiska, rozciągające się wzdłuż rzeki oraz gęste zarośla, zapusty i bagniste olsy, położone na ogół na skrajach doliny. Całość uzupełniona dziesiątkami oczek wodnych i starorzeczy stanowi korytarz ekologiczny, w którym można spotkać niemal wszystkich przedstawicieli fauny i flory Parku.
Spośród około 2200 gatunków roślin naczyniowych Polski, w Parku występuje niemal połowa. Są to nie tylko gatunki charakterystyczne dla Polski środkowej, lecz także właściwe dla Pogórza oraz okolic nadmorskich. Ze względu na dominację terenów zalesionych (około 70%) Park Bolimowski jest w zasadzie parkiem leśnym. Lasy te tworzą mozaikę różnorodnych drzewostanów sosnowych z dodatkiem brzozy, osiki, pojedynczo występują w nich: dąb, grab, lipa i Kon, rzadko jesion. Żyźniejsze miejsca porastają fragmenty grądów i resztki starych, ponad 150-letnich dąbrów, będących wspomnieniem dawnej świetności. W podmokłych zagłębieniach terenu wokół oczek i starorzeczy wykształciły się olsy.
Reżimy ochronne parku krajobrazowego dopuszczają działalność gospodarczą. Stąd obecność w Puszczy dużych, często 4-6 hektarowych zrębów. Odnawiane są sosną z dodatkiem brzozy, olchy, czasem modrzewia lub świerka. Nie w piętrze drzew należy zatem szukać całej różnorodności flory, ale pod nim – w podszycie i runie, a także w nadrzecznych zaroślach i szuwarach, w śródleśnych polanach, bagniskach i wyrobiskach torfowych, na podmokłych łąkach i pastwiskach. Znaleźć tu można m.in. ponad 40 gatunków objętych ochroną i ponad 100 uznanych za zagrożone i ginące. Należą do nich np. widłaki tworzące niewielkie płaty, czy też pojedynczo rosnące kolorowe storczyki. Dość licznie występuje bluszcz pospolity. Na wielu pniach można spotkać porosty, świadczące o czystości powietrza. Do ciekawostek należy bardzo rzadka, a przy tym najmniejsza na świecie roślina kwiatowa wolfia bezkorzeniowa, a także „żarłoczna” rosiczka okrągłolistna, czy też trujący wawrzynek wilcze łyko tworzący w kilku miejscach niewielkie skupiska. Warto również wymienić: turówkę wonną, pierwiosnkę lekarską, marzankę wonną, kopytnika pospolitego, naparstnicę zwyczajną, mącznicę lekarską i bagno zwyczajne. Do roślin chronionych należy także pospolicie występująca w Parku konwalia majowa. Mimo, iż pokrywa rozległe połacie lasu jest również rośliną ustępującą.
Fauna Parku jest równie bogata. Największym zwierzęciem jest łoś. Spotkać go można najczęściej wzdłuż Rawki i jej dopływów oraz w nadrzecznych zapustach lub żerującego w uprawach. Gatunkiem rzadkim jest jeleń europejski. Pojedyncze osobniki pojawiają się czasem na krótko w Parku podczas swej wędrówki z Kampinosu na południe. Jedną z osobliwości Puszczy Bolimowskiej są daniele. Sprowadzone tu w XVII wieku, znalazły tu doskonałe warunki i zadomowiły się na dobre. Z innych ssaków, żyjących w Parku warto wymienić: sarnę, dzika, zająca, dzikiego królika, wiewiórkę, piżmaka amerykańskiego, jeża, lisa, borsuka, jenota, kunę leśną, wydrę i rzęsorka rzeczka – jedynego w Polsce jadowitego ssaka oraz bobry, które zasiedlono w dolinie Rawki w 1983 roku. W 1995 roku wiosną pojawiły się w Parku pierwsze rysie.
Świat ptasi – liczny i urozmaicony obejmuje ponad 130 gatunków. Są wśród nich: łabędź niemy, żuraw, bocian czarny, budujący efektowne gniazda remiz i błękitnie upierzony zimorodek.
Oto fotorelacja z wystawy.
autor: Sebastian Warchlewski