Wczoraj w Miejskim Centrum Kultury o godzinie 16.30 w sali 104 wysłuchaliśmy wykładu z historii sztuki pod tytułem: „Rodzina van den Blocke”, a wygłosiła go Karolina Zalewska.

Historii rodziny van den Blocke nie sposób rozpatrywać bez naświetlenia działalności cechów rzemieślniczych w XVI wieku. Aby zostać mistrzem w danym fachu trzeba było bardzo długo się uczyć. Jeżeli nie byłeś synem mistrza, najpierw musiałeś zostać uczniem. Nauka trwała tutaj od 4 nawet do 9 lat. Bardzo często uczniowie nie dostawali za ten okres pieniędzy, a pracowali jedynie za wikt i opierunek. Po tym okresie uczeń stawał się czeladnikiem. Wszyscy doskonale wiedzieli o tym, że bardzo trudno było przejść poziom z czeladnika na mistrza. Po pierwsze trzeba było wpłacić jedną tygodniową pensję. Po drugie trzeba było wyprawić ucztę dla starszych cechu. Kosztowało to bardzo dużo pieniędzy, bo w statutach cechów było dokładnie opisane co powinno znaleźć się na takiej uczcie. Po trzecie czeladnicy robili prace dyplomowe tak zwane majstersztyki, które często były uszkadzane, aby czeladnik nie mógł zdać egzaminu i zostać mistrzem. Tak naprawdę rzeźbiarz nie mógł działać poza cechem chyba, że otrzymał serwitorat, który pozwalał mu działać na własną rękę, bez zgody cechu. Wiązało się to z konkretnymi przywilejami takimi jak: swoboda przemieszczania się, brak przymusu wpłacania składek na cech).

Willem van den Blocke – rzeźbiarz i architekt flamandzki, urodził się około 1550 roku w Mechelen, zmarł 28 stycznia 1628 roku w Gdańsku. Pochowany został w kościele Najświętszej Maryi Panny w Gdańsku. W latach 1569 – 1583 przebywał w Królewcu. W 1584 roku udaje się do Gdańska, gdzie ścierają się różne style: niderlandzki, włoski i flamandzki. Polska północna była pod wpływem nurtu niderlandzkiego i flamandzkiego, natomiast na południu naszego kraju dominował styl włoski.
Potem Willem pojawia się na dworze króla Stefana Batorego. Dzięki pracy dla niego (Nagrobek dla Krzysztofa Batorego – 1583/84) otrzymał serwitorat królewski. Mimo tego był szykanowany przez miejscowy cech. Po prostu utrudniano mu pracę. Doszło nawet do tego, że wytknięto mu innowierstwo (Willem był anabaptystą). Według cechu innowierca nie mógł rzeźbić w katolickich kościołach. W 1590 roku Willem van den Blocke poprosił Radę Miasta Gdańska o upomnienie cechu i zaprzestanie przez niego szykan. Rada przychyliła się do prośby Willema upomniała cech i nie robiła mu żadnych zawodowych przykrości.

Najważniejsze prace Willema van den Blocke:

•    Brama Wyżynna w Gdańsku – 1586 – 1588
•    Portal domu Eskenów w Toruniu – ok. 1590
•    Epitafium Strobandów w kościele Wniebowzięcia NMP w Toruniu – 1590, manieryzm
•    Epitafium Blemkego w Bazylice Mariackiej w Gdańsku – 1591, manieryzm
•    Nagrobek Jana III Wazy w katedrze w Uppsali – 1594 – 1596
•    Nagrobek Andrzeja i Baltazara Batorych w kościele franciszkańskim w Barczewie – 1598
Jest to pierwszy w Polsce nagrobek z figurą klęczącą na północy Polski.
•    Nagrobek Kosów w kościele pocysterskim w Oliwie – 1600
•    Nagrobek Stanisława Radziwiłła w kościele pobernardyńskim w Wilnie – 1618 – 1623
•    Nagrobek Ture Nilssona i jego żony Margarety Svantesdotter Sture w katedrze w Linkoping – ok. 1615
•    Nagrobek książąt Ostrogskich w katedrze w Tarnowie – 1605 – 12, 1620
Jest to największy nagrobek w Polsce.

Abraham van den Blocke – urodził się w 1572, zmarł 31 stycznia 1628, syn Willema. Synowie mistrzów mieli najbardziej ułatwiony start. Właściwie przejmowali warsztaty po ojcach. Bardzo rzadko zdarzało się, aby synowie wybierali inne zawody niż ojcowie. Tak więc Abraham został rzeźbiarzem i architektem tak jak jego ojciec.

Najważniejsze jego prace to:

•    Nagrobek Mikołaja Dzieńżyńskiego w Nowym Mieście Lubawskim – po 1604
•    Ołtarz w kościele św. Jana w Gdańsku – 1599 – 1611
•    Epitafium Schachmanów w kościele Mariackim w Gdańsku – 1607
•    Nagrobek Bahrów w Bazylice Mariackiej w Gdańsku – 1614 – 1620
•    Wielka Zbrojownia w Gdańsku – 1602 – 1605
Jest bardzo ciekawa, ponieważ udaje kamienicę.
•    Złota Brama w Gdańsku – 1612 – 1614
Na niej znajdują się dwa napisy. Pierwszy w języku niemieckim na fasadzie zachodniej jest cytatem z Psalmu 122: „Oby dobrze wiodło się tym, co cię miłują. Oby pokój panował w twych murach, a szczęście w twych pałacach”. Drugi w języku łacińskim od strony wschodniej brzmi: „Zgodą małe państwa rosną, niezgodą upadają”.
•    Oprawa architektoniczno – rzeźbiarska fontanny Neptuna
•    Złota Kamienica w Gdańsku – 1609 – 1617.

Izaak van den Blocke – urodził się w 1572, zmarł w 1626, malarz, syn Willema. Jego dwa największe dzieła to:

•    Apoteoza handlu gdańskiego – 1608
Ta dekoracja znajduje się w Ratuszu Głównym Miasta Gdańska w Sali Czerwonej.
•    Zaślubiny Neptuna z Cererą – 1608.

Fot. sxc.hu
  
 

Radio Victoria – rozgłośnia diecezji łowickiej. Powstała 25 marca 1995 roku. W roku 1998 została włączona do sieci rozgłośni katolickich „Plus” i przyjęła nazwę „Plus”. Radio rozpoczęło ekspansję, wybudowano nadajniki pokrywające swym sygnałem obszar od Łodzi po Warszawę – stąd slogan „między Łodzią a Warszawą”. W roku 2004 wystąpiła z sieci „Plus” i wróciła do pierwotnej nazwy. Siedziba stacji znajduje się w Łowiczu. Radio posiada studia terenowe w Kutnie, Rawie Mazowieckiej, Żyrardowie oraz Skierniewicach.