Strona główna » Archiwum aktualności » Afryka, śladami Stasia i Nel
data dodania: 2011-01-17 13:18:08
W Miejskim Centrum Kultury rozpoczęły się ferie zimowe. Jutro w godzinach 9.30–10.30 w sali kameralnej MCK-u dzieci będą mogły zobaczyć pokaz slajdów Małgorzaty i Marcina Złomskich pod tytułem: „Afryka – śladami Stasia i Nel”.
W XIX wieku niemal cała Afryka znalazła się pod władzą państw kolonialnych, a zwłaszcza Wielkiej Brytanii i Francji. Ważniejsze podboje kolonialne zaczęły się w 1830 roku przez francuską inwazję w Algierii, po wieloletnich walkach kraj opanowano, posuwając się na południe w głąb Sahary. Sąsiednią Tunezję zajęli Francuzi w 1881 roku jako protektorat. W 2 połowie XIX wieku Francja podbiła rozległe obszary zachodniej i środkowej Afryki, skrawek Somalii nad Morzem Czerwonym oraz Madagaskar w 1896 roku. Pod koniec XIX wieku posiadłości francuskie w Afryce zajmowały około 8 milionów kilometrów kwadratowych z około 14 milionami ludności. Francja ciągnęła ogromne zyski z bezwzględnej eksploatacji bogactw kolonialnych przy nieco mniej bezwzględnym traktowaniu ludności tubylczej.
Anglicy posiadali tereny nad Oceanem Atlantyckim, Zatoką Gwinejską, Oceanem Indyjskim i rozległe obszary na południu, gdzie podbili między innymi: dwie republiki Transwal i Oranię, założone przeż potomków kolonistów holenderskich – Burów. Po kilkuletniej wojnie w 1902 roku anektowali, a w 1910 roku włączyli te republiki wraz z tak zwanym Krajem Przylądkowym i Natalem w nowe dominium – Związek Południowej Afryki. Ogółem obszar kolonii brytyjskich pod koniec XIX wieku wynosił około 3,5 miliona kilometrów kwadratowych z około 12,5 milionem ludności. Ponadto Wielka Brytania pod koniec XIX wieku rozciągnęła swoją kontrolę nad nominalnie tureckim lennem – Egiptem oraz po dłuższej wojnie (powstanie tubylców pod wodzą Mahdiego) – nad Sudanem, który pozornie miał być tak zwanym kondominium anglo-egipskim; faktycznie był zarządzany wyłącznie przez Anglików (od 1898 roku).
Trzecim pod względem wielkości zdobyczy terytorialnych państwem kolonialnym w Afryce była Portugalia, posiadająca nad Atlantykiem Angolę i nad Oceanem Indyjskim Mozambik oraz parę mniejszych skrawków lądu. Łącznie ten kraj pod koniec XIX wieku posiadał w Afryce 2,1 miliona kilometrów kwadratowych z 13,3 milionami ludności.
Późno dołączyli do kolonizatorów Niemcy (koniec XIX wieku) zdobywając niewielkie obszary na zachodnim i wschodnim wybrzeżu, łącznie 2,3 miliona kilometrów kwadratowych z około 11 milionami bezwzględnie traktowanej ludności tubylczej. Jeszcze później przybyli Włosi, którzy zajęli pas wybrzeża nad Morzem Czerwonym (Erytrea) i nad Oceanem Indyjskim – Somalia, doznawszy klęski przy próbie podboju Etiopii (1896); posiadłości włoskie miały 0,5 miliona kilometra kwadratowego z około 0,7 miliona ludności. Osobliwością i fikcją było utworzone w 1885 roku Państwo Kongo, 2,3 miliona kilometrów kwadratowych z 19 milionami ludności pod faktycznym rządem belgijskim, a w 1908 roku faktycznie anektowane przez Belgię.
Państwa niezależne po 1900 roku to Maroko, 440 tysięcy kilometrów kwadratowych z 8 milionami ludności, Etiopia (Abisynia), około 1 milion kilometrów kwadratowych i około 8 milionami ludności oraz Libia, 95 tysięcy kilometrów kwadratowych z 1,5 milionem ludności. Zapraszamy!
Źródło: mckskierniewice.pl
Fot. sxc.hu
autor: Sebastian Warchlewski